Afhankelijk van de grootte van de onderneming (aantal werknemers op de payroll) en de (hoofd)activiteit wordt het niveau bepaald. Stel een bouwbedrijf:
• T.e.m. 19 werknemers: werkgever kan het zelf mits voldoende kennis/opleiding
• 20 t.e.m. 49 werknemers: één van zijn werknemers moet preventieadviseur niveau 3 zijn
• 50 t.e.m. 199 werknemers: één van zijn werknemers moet preventieadviseur niveau 2 zijn
• Vanaf 200 werknemers: één van zijn werknemers moet preventieadviseur niveau 1 zijn.
De minimale prestatieduur die een preventieadviseur moet uitvoeren wordt steeds bepaald afhankelijk van het aantal werknemers, de risico’s van de onderneming, ... Dit wordt besproken in het comité voor preventie en bescherming op het werk (indien van toepassing) en wordt vastgelegd in het identificatiedocument samen met de taken tussen de interne en externe dienst voor preventie en bescherming op het werk. Vaak wordt een Duits rekenmodel als basis gehanteerd.
Jaarlijks dient de preventieadviseur zich bij te scholen om steeds op de hoogte te zijn van de (nieuwe) wetgeving. Als leidraad wordt genomen:
Een preventieadviseur fungeert onafhankelijk van werkgever en werknemers. Daarom is het niet onbelangrijk dat een preventieadviseur een pragmatisch en communicatief iemand is die mensen kan overtuigen om veilig en gezond te werken. Deze persoon zoekt ook financieel haalbare en werkbare oplossingen.
